Online dienst ONVOLTOOID ZIJN
Online dienst Remonstrantse gemeente Eindhoven
Voorganger: ds. prof. dr. Goud
De link is:
https://www.youtube.com/watch?v=-SMkOZWHYj8
De dienst staat op YouTube remonstranten eindhoven
ONVOLTOOID ZIJN
Orde van dienst op zondag 14 maart 2021 in de Remonstrantse kerk te Eindhoven
Zondag Laetare, de vierde zondag van de veertigdagentijd
Orgelspel
Woorden van welkom en aansteken van de kaars
‘Ga mij voor met het licht van uw waarheid en onderricht mij.
Denk aan uw barmhartigheid, God,
aan uw liefde door de eeuwen heen’ (naar Psalm 25: 5-6)
Zingen lied 807: 1,2,3,5 (Een mens te zijn op aarde)
Votum
Gebed
Orgelspel
Lezing van Marcus 9: 2-10
Overdenking
waarin de gedichten ‘Genesis’ van Ida Gerhardt en ‘Die Kunst der Fuge’ van Rutger Kopland worden voorgelezen (zie de tekst van deze gedichten in de bijlage)
Orgelspel
Stilte
Voorbeden en Onze Vader
Mededelingen
Zingen Lied 547: 1,2,3,4,5,6 (Met de boom des levens)
Uitzendingswoorden en zegenbede
BIJLAGE
Ida Gerhardt, ‘Genesis’
Oud worden is het eindelijk vermogen
ver af te zijn van plannen en getallen;
een eindelijke verheldering van ogen
voordat het donker van de nacht gaat vallen.
Het is een opengaan van vergezichten,
een bìjna van gehavendheid genezen;
een aan de rand der tijdeloosheid wezen.
Of in de avond gij de zee ziet lichten.
Het is, allengs, een onomstotelijk weten
dat gij vernieuwd zult wezen en herschapen
wanneer men van u schrijven zal: ‘ontslapen’.
Wanneer uw naam op aarde is vergeten.
Rutger Kopland, ‘Die Kunst der Fuge’, IV en V
IV
En hoog in de winterse ijlte voetsporen in de sneeuw,
een man en een vrouw die hierheen kwamen lopen, hier
-stappen het enige wat van hen bleef, een paar lijnen,
dunne, door elkaar heen dwalende lijnen, herinnering
en verlangen, die beide, maar waaraan en waarnaar –
hier waar wij zijn, niets dan wij, en sneeuw,
sneeuw waarin nog geen stap is gezet.
V
Het dwaalt, vloeit samen, valt uiteen, verdwijnt,
en het herhaalt zich, alsof er steeds weer iets
moet worden gezocht, gevonden, verloren, gezocht
alsof er steeds weer iets moet, iets moet zijn
voor het verdwijnt en daarna.
Aankondiging:
Over ons leven als onvoltooid zijn en onvoltooid blijven gaat het in deze dienst. De theoloog Bonhoeffer maakte in één van zijn brieven uit een nazi-gevangenis de opmerking, dat ons leven onvermijdelijk een torso blijft. We moeten met fragmenten genoegen nemen. Het moderne leven is zo gedifferentieerd en onze kennis is zo gespecialiseerd geraakt, dat we niet anders kunnen. Maar deze vaststelling is niet Bonhoeffers laatste woord. Hij denkt verder over wat het betekent om onvoltooid te zijn en onvoltooid te blijven. Soms krijgt ons ‘niet meer kunnen’ iets noodzakelijks, merkt hij op. Ook fragmenten hebben soms een blijvende betekenis, en wel ‘omdat hun voltooiing alleen een zaak van God kan zijn’.
