Hé buurman!
Geschreven door maxnl
Ik woon in de Jordaan, in hartje Amsterdam. Eén van de drukste wijken van het land, waar heel veel mensen in een piepklein stukje stad dat nogal te lijden heeft van gentrificatie. De huizen zijn in heel korte tijd vrijwel onbetaalbaar geworden voor de meeste mensen, dus de bevolking verandert. Gek genoeg wordt het in de buurt daardoor steeds hechter; zoiets van ‘Wij, de echte bewoners van de straat moeten ervoor zorgen dat het hier leuk en goed blijft’. Terwijl velen van ons natuurlijk ook gewoon import zijn. Maar die sfeer doet iets in de straat: er wordt weer meer gegroet, er worden steeds meer praatjes gemaakt, ook met nieuwe bewoners. Het ‘Hé, buurman’ van in het filmpje in de praktijk van de grote stad.
De man in de groene jas zegt ergens in het filmpje dat we misschien eens wat liever voor elkaar moeten zijn. Hier bij mij in de straat blijkt dat dat werkt. De dag begint simpelweg vriendelijker en positiever als je de deur uitstapt en gegroet wordt door iemand. In Amsterdam woont inmiddels 63% van de mensen alleen. Eenzaamheid is een van de grootste problemen, niet alleen onder ouderen, maar juist ook onder jonge mensen. Als je iemand groet op straat is de kans best groot dat jij het eerste vriendelijke gebaar van die dag voor die persoon maakt. Hoe mooi is het, dat je dat voor een ander kunt doen. En natuurlijk ook een beetje voor jezelf. Want je voelt je er zelf vaak beter door.
Jarenlang heb ik in het buitenland gewoond. Vooral lang in Cambodja en Suriname. Toen ik terugkwam begon ik een charmeoffensief: elke dag lachen op straat en mensen vriendelijk groeten. Want wat opvalt als je lang bent weggeweest, is hoe ontzettend Nederlanders met zichzelf bezig zijn. Daar waar jou totaal onbekende Cambodjanen je vrolijk toezwaaien vanaf hun brommertjes en Surinamers je op straat lukraak vragen hoe het met je gaat, kan er bij veel van ons hier in Nederland maar moeilijk een glimlach af.
Aan de grote wereldproblemen kun je als individu maar weinig doen. Vermoedelijk eerder niets. Maar een verschil kun je zeker maken. Met een glimlach, met een groet, met een beetje aandacht. Dat is elke dag weer mijn opdracht aan mijzelf. Die opdracht kost geen enkele moeite, het gaat inmiddels gewoon vanzelf. Doe mee en verspreid de glimlach!
