De KRACHT van KWETSBAARHEID

DE KRACHT VAN KWETSBAARHEID

We spelen het spel Tussen Zon en Maan in de Ontdekfabriek op Strijp-S. Een speelse omgeving voor een spel dat niet zomaar een spelletje is. In de eerste van zeven ronden worden 5 tot 8 spelers gevraagd om contrastervaringen te delen. Ontregelende ervaringen zijn het, die ieder mens in het leven meemaakt. Het is even slikken om zomaar met een ervaring op de proppen te komen die jou geraakt heeft. Aan mijn speeltafel gaat het over hoe goed een vakantie was, die sinds lange tijd met de familie werd doorgebracht, over hoe iemand als kind een levensbedreigende ziekte overwon, over de plotselinge dood van degene die voor je zorgt. Als je je verhaal deelt voel je je kwetsbaar, maar tegelijk dat het goed is om met elkaar te delen. Want anders dan we in de reclame zien, en op sociale media lezen, is het leven niet volmaakt. We doen er volop aan mee om elkaar dat sprookje te laten geloven. Op verjaardagen spreken we bijvoorbeeld zelden over kinderen met wie het contact verbroken is, maar vertellen we juist over onze geweldige (klein)kinderen, die zulke goede resultaten behalen op school, zo uitblinken in sport, zo goed verdienen. We houden ons vaak groot, ook tegenover onszelf.

Christa Anbeek noemt de menselijke staat in haar boek De berg van de ziel, dat ze samen met Ada de Jong schreef, de gemeenschap van gebrokenen. Het hoort bij het mens zijn dat we niet volmaakt zijn. Aan ons aller leven mankeert wel wat, ook al denken we vaak dat we alleen staan in onze pijn, ons verdriet, onze woede, onze teleurstelling. Dat besef kan ons mild maken.

ds. Sigrid Coenradie