Waar maken mensen zich écht zorgen over?

Jeroen Kruijne vraagt op straat in Utrecht waar mensen zich écht zorgen om maken. Met het jaarthema #MijnGodwatvraagjevanme maken de Remonstranten de thema’s van vandaag bespreekbaar.

Tijdens het maken van de eerste voxpop in het project ‘Mijn God, wat vraag je van me?’ vond ik het opmerkelijk hoe openhartig de mensen naar ons waren. Het leek alsof de mensen een verantwoordelijkheid voelden om zich te laten horen omtrent het thema ‘waar maak jij je zorgen over?’ en ons initiatief wilden steunen door juist hun stem te laten horen.

De zorgen die mensen uitten riepen bij mij het gevoel van betrokkenheid op. Die betrokkenheid heeft iets van verbondenheid en de verantwoordelijkheid van het mee willen doen in de sociale context waarin iemand zich begeeft, zoals de samenleving waarin we leven. De ene persoon spreekt over de problematiek in de wereld en de ander over het omkijken naar elkaar in de directe omgeving. De mensen hebben geen respect en interesse meer voor de ander, zoals een aantal voorbijgangers in het filmpje dit omschrijft. De verbinding lijkt uit elkaar te vallen volgens deze mensen. De zorgen die daardoor worden opgewekt zijn eigenlijk zorgen om het kwijtraken van de verbinding met elkaar in de samenleving.

Verbinding

Maar dat men zich zorgen maakt heeft ook weer iets verbindend. Iedereen maakt zich wel ergens zorgen over en dat verbindt ons weer en maakt ons mens. Daar lijkt iets paradoxaals in te zitten. De zorgen laten voor mij zien dat wij als mens de behoefte hebben om ‘erbij te horen’, dat we betekenis willen geven en van betekenis willen zijn. Ik moest sterk denken aan de piramide van Maslow en hoe het individu als instinctieve drive wil overleven door eerst te voorzien in de basisbehoeftes zoals eten, drinken, ademen, slapen. De tweede laag gaat over veiligheid, gezondheid en bescherming en de derde laag van de piramide gaat over de behoefte aan sociaal contact en liefde, vriendschap, erbij horen, genegenheid en familie.

Sociaal contact en liefde

Voor mijn gevoel kwamen tijdens het maken van het filmpje vooral de zorgen over deze derde laag naar voren. Vanuit die derde laag begint de verbinding met de omgeving, het collectief en de samenleving. Maar sociaal contact, liefde, vriendschap, erbij horen en familie zijn ook nodig om te overleven, gezond te zijn en in een veilige omgeving te kunnen zijn, want we hebben elkaar nodig om deze behoeftes te kunnen vervullen, daarvoor zijn we een samenleving. Eigenlijk verschillen we niet zoveel van elkaar want we hebben allemaal eenzelfde soort behoeftes en een vergelijkbare vorm van zorgen maken. Dit zou juist moeten verbinden in plaats van polariseren.