daggedachte 16 mei 2020
Geschreven door willemZiel
Het woord ‘passie’ is in.
In vacatures wordt gevraagd om personeel met ‘een passie voor innovatieve oplossingen’.
Van een docent wordt verwacht dat hij met passie lesgeeft. De nationale grootgrutter bakt brood met ‘liefde en passie’.
Passie heette vroeger bezieling, van het woord ‘ziel’. De ziel komt er vandaag de dag bekaaid af. Als je het in deze geseculariseerde wereld over de ziel hebt, kijkt men je een beetje meewarig aan. Rationalisten en materialisten hebben de ziel doodverklaard.
Terwijl het in deze coronatijd juist onze zielen zijn die liefde nodig hebben. Wie kan die liefde geven? Een man of een vrouw, een spirituele leraar of een Heilige aanwezigheid? Wie draagt en aanvaardt onze ziel, die snakt naar een bodem, een grond van bestaan? We weten het niet, we kunnen het niet berekenen of bewijzen. We kunnen het wel toelaten om onze ziel te laten koesteren, of minstens aan ons verlangen naar koestering uiting te geven in zingen, dansen, dichten, schilderen, bidden.
Wie weet valt het heilige ons toe.
Sigrid Coenradie