daggedachte 17 april 2020
Geschreven door willem
Ik maak me bezorgd. Niet omdat ik bang ben ziek te worden van het coronavirus, Wel om wat het virus doet met kinderen die niet naar school kunnen. En dan speciaal die kinderen die maar weinig mogelijkheden hebben om digitaal onderwijs te volgen. Of kinderen die volledig uit beeld verdwenen zijn, waar zelfs de telefoon niet wordt opgenomen. Dan moet ik denken aan het gedicht Jonge sla van Rutger Kopland. De kans dat jonge sla, uitgeplant in september, uitgroeit tot een mooie krop is klein.
Rian
Jonge sla
Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog,
in vochtige bedjes, nee.
Rutger Kopland (uit: Op de fiets)
