Tussen hoop en vrees
Geschreven door willem
Deze dagen leven we tussen hoop en vrees. Hoop dat het vaccin op afzienbare
termijn ons leven weer op de rails brengt. Hoop dat we daarna anders in het leven
zullen staan en de goede inzichten van de lock-down zullen behouden. Vrees voor
nieuwe mutaties en virussen, vrees dat normale leven nog even op zich laat wachten.
Vrees is afhankelijk van hoe Covid 19 zich ontwikkelt. Maar hoop, daar kun je altijd
aan optrekken. Die is niet afhankelijk van de omstandigheden.
Vaclav Havel verwoordt dat in het volgende, hoopvolle gedicht:
Diep in ons zelf dragen we hoop:
als dat niet het geval is,
is er geen hoop.
Hoop is de kwaliteit van de ziel
en hangt niet af
van wat er in de wereld gebeurt.
Hoop is niet voorspellen of vooruitzien.
Het is een gerichtheid van de geest,
een gerichtheid van het hart,
voorbij de horizon verankerd.
Hoop in deze diepe en krachtige betekenis
is niet hetzelfde als vreugde
omdat alles goed gaat
of bereidheid je in te zetten
voor wat succes heeft.
Hoop is ergens voor werken
omdat het goed is,
niet alleen omdat het kans van slagen heeft.
Hoop is niet hetzelfde als optimisme
evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen.
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
afgezien van de afloop,
het resultaat.
ds. Sigrid Coenradie
